Και εσύ να ακουμπήσεις στα πιστεύω του Φρόιντ, του μαθητή του Φρομ στον "δικό" μας Πλάτωνα ή απλά σε κάποια δύναμη "έξω" απο τα πιστεύω μας...;

Σίγουρα διαβάζοντας τον τίτλο ο αναγνώστης θα σκεφτεί , σε τι αναφέρεται κάποιος ανατρέχοντας στα συγγράμματα της ιστορίας και διαβάζοντας τις απόψεις και στοχασμούς αυτών των προσωπικοτήτων..

Μα που αλλού , στον έρωτα φυσικά!
Ο Φρόιντ υποστήριζε ότι ο έρωτας γεννιέται μέσα από την ανάγκη να ικανοποιήσουμε την ερωτική μας ανάγκη.Ο Έριχ Φρόμ πατώντας και αυτός και με τα δυο του πόδια στην γη υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμία δραστηριότητα, καμία ενέργεια που να ξεκινά με τόσες ελπίδες και τόσες προσδοκίες και που αποτυγχάνει τόσο συχνά, όσο ο έρωτας.

Πιο σουρεαλιστής Ο Πλάτων για μένα, θεωρούσε ότι ο έρωτας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια θεία τρέλα, από μια ακατανίκητη επιθυμία να συμπορευθούμε με τους Θεούς, όντες σε παραλήρημα.

Τελικά όμως τι γίνεται ; Που μπορεί να καταλήξει κανείς ; Πιστεύω δύο είναι οι σημαντικότερες στιγμές του ανθρώπου. Η πρώτη είναι η γέννηση του και η δεύτερη ο θάνατος του. Και στα δυο ο Έρωτας έχει ξεκινήσει τις περισσότερες φορές ως δημιουργός  , μας  συντροφεύει στην ζωή ανά τακτά διαστήματα για κάποιο κόσμο και πιο αραιά για άλλους και όταν του το επιτραπεί μας εγκαταλείπει οριστικά (Πολύ σπάνιο φαινόμενο θα λεγα) . 

Ο Έρωτας είναι τυφλός λένε!Είναι ;  Η απλά το λέμε τυφλό καθώς ο άνθρωπος θέλοντας σαν ον να δώσει μια εξήγηση για τα πάντα στην ουσία πάει να δώσει ένα λιτό προσδιορισμό και σε αυτό ; 

Όλο αυτό το παιχνίδι , πάθος , αναζήτηση , αποκλειστικότητα , ανάγκη να γίνεις καλύτερος/η που μας πάει τελικά; Μήπως είναι μια ανάγκη για να γίνεται πιο ενδιαφέρουσα η ζωή μας και να μην πλήττεται από τα ίδια και τα ίδια ; 

Ολόκληρες ιστορίες , μύθοι ,  γεγονότα , αμαρτίες και πάθη κρύβονται πίσω από αυτόν τον άγγελο για κάποιους και δαίμονα για άλλους καθώς - κακά τα ψέμματα- το πρόσωπο του μπορεί να γίνει η πιο γλυκιά μουσική των ουρανίων , αλλά και ο οβολός στον βαρκάρη της ψυχής μας ,για να μας περάσει  από την καθημερινότητα μας στο μαύρο  χρώμα των σκέψεων μας.

Ότι και να πούμε , όσες λέξεις και να αναλύσουμε η πραγματικότητα είναι μια... Είτε εγκεφαλική χημική ουσία , είτε κάτι πολύ πιο περίπλοκο από έναν ανθρωπινό μηχανισμό που εξελίχθηκε μαζί με τον άνθρωπο , θα είναι πάντα η αιτία της δημιουργίας στην ζωή , στην τέχνη , στους ανθρώπους αλλά και στην φύση γενικότερα..

"Κάποιες φορές εύχομαι να ερωτευτώ. Τότε ξέρεις τουλάχιστον ποιος είναι ο αντίπαλος"  

                                                                                                                    Συνεχίζεται..............